SADECE SEVMEK

İnsan insana çok şey öğretir şu hayatta ama ya diğerleri? Bitkiler mesela ne ilginç varlıklar. İnsanoğlunun toprağa verdiği emek ne muazzam bir geçmişe sahip. Öleceğini bile bile yaşatmaya çalıştığımız bir yığın çiçek... Budayıp durduğumuz ve her seferinde daha iyi filizlendiğini görmekten hoşlandığımız bir yığın ağaç... Gölgesi ayrı huzur; meyvesi, çiçeği ayrı muhabbet...

Hayvanlar var bir de... Dünyanın rengi, neşesi, süsü, kıymeti... Hani bilsem ölmeyecek sımsıkı avuçlıcam bi kelebeği. Bilsem ki ısırmayacak sarıcam kollarımla tüm köpekleri. Kabloları kemirmeseler evde bir tavşan olsun isterim. Ah en çokta kaplumbağa severim. Ama benim en kıymetlim kediler. Evdeki bütün peynirleri kalıbıyla kedilere taşıdığımdan beri severim kedileri. En küçüklüğümden beri kediciyim. Kedinin insana verdiği huzur " ay onun tüyleriyle evde nasıl uğraşıyorsun" diyenin hiçbir zaman anlamayacağı bir şeydir.

Evinde el kadar kedi besleyen biri olarak öğrendim ki dili seninle aynı olmayan bir canlıyla kalpler bir olabiliyor... Evimde Allah'ın bana lütfettiği bir misafirle yaşıyorum. Daha koltuğa bile zıplayamazken evre evre gelişimini seyredip bunu da mı öğrendin hayreti yaşıyorum. Hayırdan anlayan ama işine gelmediği için beni duymazdan gelen el kadar velet gün geliyor kıçına sopayı hak edecek şeylerde yapıyor ama kıyamıyorsun. Kumunu örtecek diye ayağıyla tuvaletine basan ve  pis ayağı temizlemeyi unutan yavrumun banyo paspasını her fırsatta bana yıkatmak zorunda bırakmasını hala unutmuş değilim. Geldiği günden beri başucumda uyuyan ve beni sabah yalayarak uyandırmaya çalışan bir kedi bütün zahmetlere değer. İshal olup koca banyoyu boklu patisiyle dolanıp maksimum zarar da verse banyoda duştan çıkmanı beklerken ki masumiyeti ömre bedel. Sıcaktan ölüp bi cam bile açamıyorsak bu sadece sevgiden...

Boynunu sevesin diye türlü türlü şekle giren, konuştuğunda sanki anlıyormuş gibi cevap veren bir kedi, hastalandığında seninle uyumayan ve sen gözden kaybolduğunda peşine gelen tuhaf bir dost oluveriyor. Dişi kaşınınca koluna ısırıktan saat yaptığında alıp kenara koyursun ve onu anladığın için kızamıyorsun. Tırmıklar artık kanama raddesine geldiğinde ama o bir çocuk ve aslında tek derdi birazcık oyun deyip sabredebiliyorsun...

Onunla öğrendim ki şefkat sabrı kuvvetlendirir. Şefkat her şeyi ama her şeyi iyileştirir... Sevginin zuhur ettiği her yerde görüyorum ki huzurda var. Tüylerinden öpe öpe sevdiğim kedimden daha öğreneceğim çok şey var... 

Bu sefer insan sevenlere değil canlı sevenlere sevgilerimle...

~S'özde Yazar~

Selam Olsun

Selam olsun görüp de okuyanlara; okuyup da iç çekenlere, sevenlere beni, bilmeden tanımadan etmeden, "ah ne iyi dedin" diyenlere. 

Yazmak sorumluluktur dedim hep çünkü sen yazarken biri bekler o yazıları ve bazılarını bilirsin epeyce yakından. Yazmayınca kurur mürekkepler, sayfaların kağıtlarından bir bir uçar  ve başlarsın eskimeye. Eskimeye, vaktinden evvel yüz tutmuş herkes gibi unutulursun. Bakanlar bir daha bakmaz, sevenler bir daha sever ama gelmez...

Aşkı anlattım yıllarca bu satırlarda. Cismin aşkından gönle, ruha ve ruhtan tüm hücrelere sinsi bir hastalık gibi nasıl yayıldığını anlattım. O hastalığı her şeye rağmen nasılda deli gibi sevdiğimizi, istediğimizi anlattım. O kadar çok anlattım ki bitti cismin aşkı. Özlem bitti. Özlemin ıssızlığı bitti, yalnızlığa olan cümlelerindeki serzeniş bitti. Yeni bir dönem başladı. Mevcut halin hastalığından kalbe başka duygular sıçradı ki zaten aşk beden çemberinden çoktan çıkmıştı.

Bencil sevgi yalnızlaştırmaktaydı bedeni. İtikafa çekilmiş bir ruhun itikatsiz kısmıydı.Sevmek paylaşmaktı olabildiğince. Sevmek içselleştirildiği kadar kutsaldı. Ruhun azabı değil dinginliğiydi. Daha az kızmaktı her şeye... İnsan ömrü her şeyi dosdoğru öğretti ki; sevmek ezberi zaman içinde yer değiştirdi, şekil değiştirdi ve zaman boyutundan çıkıverdi.

Şimdilerde dosdoğru, pasparlak bir güneşin altında yaşayıp hiç ter dökmediğini düşün. Düşün ki her hücrende güneşin doyurucu sıcaklığı dolaşıyor. Damarlarında bir cümbüş var. Ve sen dahil sana ait olan ve olmayan her şeyde bir memnuniyet ifadesi. Yanmadığın bir gökyüzünde güneşe doymak ve ısıttığın tüm bedeninle başkalarını kucaklamak... Belki gerçekten sevmiş olmanın sıcaklığı böyle bir şeydir...

~S'özde Yazar~