Benim bile içine giremediğim ki ayarlarını böyle yaptım, bir blogum var. Kendime şunu diyorum yazacak bir şeyin yoksa o sayfaları ziyan etme. Okul yıllarında notu az tutulan derslerin defterleri arttığında o kısmı topluca kapatıp bantlardım. Belki geriye dönüp bakarım diyerek o sayfaları neden serbest bırakmadım. Ya da neden hiç geride bıraktığım bunun gibi pek çok şeye geri dönüp bakmadım...
Bugün bunu düşündüm... Devamı olmayan şeylere ilgim yok. Ben emek vermeyi ve devam eden şeyleri seviyorum. Rutinleri seviyorum, düzeni seviyorum, alışkanlıklarımı sevmeyi seviyorum... Sürpriz sevmiyorum, birden büyüyen, birden parlayan, birden değişen değişklikleri sevmiyorum... İstifçiliği hiç bir zaman sevmedim. Yaşamayanları da yormaya meraklıdır insan. Yormayınız ve yorulmayınız. Hayat çok kısa ve her gün bütün verdikleriyle sevilmeyi hak ediyor 🌺
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder